Een renovatie gebeurt soms in fases. De ondernemersfamilie van deze woning had al enkele veranderingen aangebracht voor ze een interieurarchitect inschakelde om de woning eindelijk grondig onder handen te nemen. Jelle Vandecasteele liet alle onnodige tussenmuren slopen en maakte van een verzameling losse ruimtes één samenhangend huis.
Een huis dat van generatie op generatie overgaat, voelt als een echt familiebezit en vaak ook als een ‘dieper’ thuis: je bent er zelf geboren en hetzelfde geldt voor één van je ouders. Tegelijk kan wat warm aanvoelt ook als beknellend worden ervaren. Dat dubbele gevoel had ook de ondernemersfamilie die reeds de derde generatie bewoners vormt van dit huis. “Je erft meubelen, maar eigenlijk ook een inrichting en de ouders en grootouders maken de nakomelingen duidelijk dat daar niets aan veranderd mag worden”, vertelt de bouwheer. “Dingen blijven zoals het was, terwijl je eigen smaak een andere is. Het duurt lang eer je toch tot veranderen komt, te lang eigenlijk.”
De voorkamer was één van de plekken die werd aangepakt, de tuin een andere. Er kwam een wand met ingebouwde gashaard en televisie, er kwam een kunstgrasveld, een tuinhuis en een zwembad. “Eigenlijk bewandelden we de omgekeerde weg”, zegt de vrouw des huizes. “In plaats van eerst een plan te laten ontwerpen, gingen we pluksgewijs tewerk. Toen we ons dat realiseerden zijn we ermee gestopt en hebben we Jelle Vandecasteele gecontacteerd.”
Het schilderwerk werd verzorgd door Coeman Decoratie uit Anzegem.
De geoefende blik van de interieurarchitect zag al snel waar de schoen wrong. “Bij binnenkomst kwam je in een inkomhal met een imposante trap, maar eigenlijk voelde het meer als een trapzaal. Daar ging veel ruimte verloren”, zegt Jelle Vandecasteele. “De rest van de woning is langwerpig, wat eigenlijk heel mooi is. Maar omdat overal tussenmuren en deuren stonden, leek het meer een aaneenschakeling van aparte ruimtes. Dat creëert bij de bewoners een gevoel van afgeslotenheid. Ik heb alle tussenmuren die bouwkundig overbodig waren laten weghalen. Zo is de woning een stuk opener en lichter geworden, want je hebt overal zicht op de tuin.”
De verlichting van Wever & Ducré zorgt voor nog meer eenheid in de woning.
Het gebruik van wit versterkt het effect van lichtinval, maar de door Vandecasteele gecreëerde openheid geeft ook een nieuw elan aan de heringerichte keuken. De keuken bevindt zich letterlijk tussen de voorkamer en de achterkamer. De keuken kan dienen als ontbijtruimte, maar bevat ook een barmeubel. Zo kan deze ruimte op elk moment van de dag fungeren als verlengde inloop/uitloopruimte voor de kamers ernaast. De kasten waarachter zich ontbijtborden of drankflessen bevinden, kunnen worden gesloten en opgaan in de wand. Het bargedeelte bevat overigens een complete wijnkast.
“Omdat het zwembad er al was, heb ik ervoor gezorgd dat het toilet in de warmere maanden tegelijk kan dienen als omkleedruimte voor eventuele gasten die een duik willen nemen. Naast de inkom is er een bureauruimte gemaakt, die weer met een deur verbonden is met de keuken. De indeling is nu veel logischer en van de beschikbare vierkante meters wordt eindelijk optimaal gebruik gemaakt.”
De overkapping is van Renson. Het buitenschrijnwerk en de schuifdeuren werden geplaatst door Werbrouck.
“Wat we bij de renovatie van deze woning hebben gedaan is precies wat de Vlaamse regering voor ogen staat met deze categorie oudere huizen”, zegt Jelle Vandecasteele. Niet langer slopen en er iets nieuws voor in de plaats zetten, maar grondig renoveren binnen het bestaande. Zo behoud je de charme van het oude, maar combineer je die met het comfort en de uitstraling van het hedendaagse.”
Tekst: Jeroen Kuypers
Fotografie: Jaro van Meerten
___
