Het monumentale pand werd onderverdeeld in verschillende woonunits die vervolgens casco opgeleverd werden. “De woonunit die wij mochten invullen, was een dubbelhoge, holle ruimte met aarde op de grond. Alleen de buitenmuren en ramen stonden nog overeind”, vertelt architect Frederik Standaert. De grote uitdaging daarbij was het verkrijgen van voldoende licht in de woning. “Grote raampartijen waren niet mogelijk. Als oplossing hebben we een vide gecreëerd die de twee bouwlagen verbindt. Het biedt luchtigheid en de open, metalen trap ertussen biedt transparantie.”
Extra licht op de benedenverdieping wordt verkregen door de glazen balustrade langs de vide. Dit onderdeel was bepalend voor het ontwerp van de rest van de woning. “Eigenlijk zijn het twee vides”, legt Frederik uit. “Eén boven de zitruimte en één boven de eetruimte, waar de trap is geplaatst. De trappenhal loopt door tot aan de nok van het dak, waar een lichtstraat voorzien is. Het was een flinke uitdaging, want de bewoners wilden een lichte eengezinswoning met veel warmte en gezelligheid.”
Afgestemde materialen
Om tot die warmte en gezelligheid te komen, werd gekozen voor diverse materialen. Een eikenhouten parketvloer wordt gecombineerd met een vloer van Carrara marmer en stucco pleisterwerk aan de wanden. De verlichting onder de houten vloer laat hem zweven. “Dankzij het niveauverschil in de woning konden we variëren in vloerafwerking. De zitkamer is iets hoger geplaatst. Daar bevindt zich ook het centrale meubel dat doorloopt naar de vide. Op de benedenverdieping bevat dit meubel de haard en tv, op de eerste verdieping bevat het kasten en een bureau”, aldus de architect.
Contrast
De zitkamer en de eetruimte zijn te zien vanuit de keuken, die grotendeels is uitgevoerd in zwart en wit. De contrasten van de verschillende ruimtes versterken de beleving binnen de woning. Frederik: “We hebben materialen gekozen die harmonisch op elkaar afgestemd zijn en die in de hele woning terugkeren. Het zwarte van de keuken komt bijvoorbeeld bij de trap en het tv-meubel terug.”
Van niets tot iets
Hoewel het gaat om een historisch pand, werd deze wel voorzien van hedendaagse technieken, zoals een domoticasysteem van Niko Home Control, vloerverwarming, een nis met een wijnkoeler in de keuken en een wand met ovens. Van niets werd iets gemaakt.
Voordat er gebouwd kon worden, maakte Block Office Architecten samen met aannemer DPP een opbouwplan voor de binnenwanden, isolatie en de afwerking van de oude gevel. Dit was essentieel om vochtproblemen te voorkomen en om ervoor te zorgen dat de woning geïsoleerd is volgens de huidige normen. De ruwbouw en de buitenste schil werden grondig aangepakt. DPP plaatste bovendien een volledig bewapende vloerplaat om het optrekkend grondvocht tegen te gaan. “Een professioneel afwerkingsbedrijf als DPP is een belangrijke factor tijdens het project. Dergelijke bedrijven bepalen of een project slaagt of niet”, aldus Frederik.
Meer projecten van Block Office Architecten zien?
___
Deze bedrijven werkten mee aan de realisatie van dit project:
